چه استعدادهایی که به خاطر اقدام نکردن شکوفا نشدن و از دست رفتن…
واقعا ریشه اقدام نکردن و عملگرا نبودن ما در چی میتونه باشه؟
به نظرم اولیش اینه که ما زندگیمونو به دست انگیزه هامون سپردیم در حالی که باید به انضباط بسپاریم! چون انگیزه ها موقتی هستن و واسه سپردن اهدافمون بهشون ، قابل اعتماد نیستند!
دومیش میتونه ریشه در ترس ها داشته باشه ، ترس از نشدن ، شکست خوردن ، نه شنیدن ، سختی ها… درحالی که ترس نصفش توهمه و نصف دیگه ش واکنش ما به اون توهم!
و سومیش هم عدم تمرکز! اینکه اجازه میدیم هر چیز ساده ای ذهن ما رو درگیر خودش کنه و باعث بشه تمرکزمون رو از الویت های زندگیمون از دست بدیم…
💡باید ، باید و باید اقداماتمون رو افزایش بدیم… تا توپی به سمت دروازه شوت نکنیم قطعا انتظار گل زدن هم بی‌جاست!
دیدگاه خود را بنویسید